gidiyorum bu

modern türk şiirinin kapısıdır. resulullah la benim aramdaki farklar

--- spoiler --- her mısrası dehanın gümüş çivileriyle çakılmış, sapasağlam şiirler! gidiyorum bu, en görmüş geçirmiş okuru bile hayretlere gark edecek nitelikte kült kitap --- spoiler --- çok sevdiğim bir dostumun bana doğum günü hediyesi olarak verdiği kitap. orjinal adı adı: gidiyorum bu* bütün şiirlerini topladığı şiir kitabıdır, temmuz 2005'te sel yayıncılık tarafından basılmıştır. şimdiye kadar 21 adet baskı yapılmıştır. en etkileyici şiirlerinden biri: seslendirilmiş hali resulullah süper bir insandı, ben o kadar değilim, resulullah yolda ebu bekir’i görse ‘es selamu aleyküm ya sıddık’ derdi, ben yolda ebu bekir’i görsem tanımam. resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım. ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem gırtlağından hırıltılar çıkarırken nasıl terliyordu, görmeliydiniz. resulullah azrail’i yolda görse tanırdı; ben azrail’i annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu, derdim ki şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı. resulullah olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi; o bana gülümserdi ben ona derdim ki, anam babam yoluna feda olsun ey allah’ın resulü; fakat şu koca melek, annemin gırtlağını sıkıyor, bir şeyler yapamaz mıyız? resulullah orada olsaydı annemin elini tutardı derdi ki ‘kızım ha gayret!’; ben orada olsaydım annemin elini tutardım ve derdim ki ‘anneciğim ölmesen…’ ben oradaydım annemin elini tuttum ve dedim ki ‘anneciğim seni ben…’; annem döndü bana bir baktı o bakışı görmeliydiniz resulullah o bakışı görseydi merhametten ağlardı; ben o bakışı gördüm haşyetten bayılacaktım ama annem elimden tuttu. ne tuhaf, anneler ölürken bile çocuklarının anneler ölürken bile çocuklarının ellerini bırakmıyor ne tuhaf… resulullah çok şanslı bir insan annesi öldüğünde o küçücüktü; benim annem öldüğünde ben küçücük değildim, zaten şanslı birisi de değilimdir, filmlerim iş yapmaz. annem daha yeni öldü fazla uzaklaşmış olamaz! olamaz dedim annem son nefesini alıp da vermeyince verse de ben alsam onu, içim ferahlasa, siz de görseniz resulullah tutsa annemin elinden birlikte geçseler çölü nasıl olsa resulullah da ölü annem de ölü.

bir ah muhsin ünlü kitabı. yazarımızın tarzını bildiğimiz üzere kitap her okunduğunda farklı bir tat ve anlam içeriyor. kitabı bursada bkm'den alıp yatağımın üstüne kendimi bırakınca bir buçuk saat sonra bitirerek kalktığımı hatırlıyorum. ertesi gün bir daha, sonra bir daha derken ne yalan söyleyim en az 20 kez okudum bu kitabı. daha ilk sayfadan karşımıza çıkıyor onur ünlü marjinalliği; "22 haziran 1993 günü akşamı, saat altıya çeyrek kala başladığı şiir çalışmalarına, 4 eylül 1998 sabahı on biri yirmi geçe son verdi. tekrar şiire başlamak için uygun koşulların oluşmasını tevekülle ummak istiyor." daha sonraları yaptığı bir konuşmada "kendimi şiire verdiğim kadar hiçbir zaman başka bir işe vermedim, veremem" diye bir itirafta bulunmuştu. ardından instagram hesabından paylaştığı "39/2 şii" adlı postunda ise tekrar yazmaya başladığını takipçilerine belirtmişti onur abi. @blackinblack sözüm hatrımda, alacağım. 2016'nın ocak ayından itibaren her okuduğumda gerçekten farklı bir anlam veriyor olması "şair" olabilmenin ustalığını gözler önüne seriyor kitabında onur ünlü. birçok insanı marjinalliği ile etkileyen yazarımız çektiği film ve diziler ile de aymı profesyonelliğini bizlere göstermiş bulunuyor. (bkz: leyla ile mecnun) (bkz: beş kardeş) (bkz: polis) (bkz: güneşin oğlu) (bkz: itirazım var) i̇nsanın yüreğine oturan yazı nedir? insan bi yazıyı okuyunca neden hiçbir şey anlamaz? insan böyle bir yazıyı okuyup neden hayran kalmaz? tüm bu soruları iki tane kapak altına sığdırmış abimiz. "son sözümüz kocaeli spor" diyen eski futbolcu onur ünlü kitabının sondan 2. şiirini fanatiği olduğu bu futbol takımına armağan etmiş. şiirin ismi "kocaelisin sen bizim canımız!" gelelim kitaptaki altın değerindeki şiirlere; (bkz: resulullahla benim aramdaki farklar) (bkz: yaşasın ne kadar da ideolojik yaklaşıyoruz birbirimize ) (bkz: hatırlat da haziranın sonlarında çocukluğumu yakalım) kitaptan hoşuma giden sözler; *nasıl çekip gitmiş bir şaman çekip gitmiş bir şaman değilse en çok benim gibi sonsuz bir at hiç koşmuyorken de attır! *kavmin yanlış tufanlardan geçip duruyor gözlerime baka baka ağlayıp aşk diyorsun *toprak; süretimde gezdirdiğim en pasif azık sen; şah damarım kesilmiş ülserim taze. *sen beni öpersen belki de ben gangsterleşirim belki de şair olurum ve seni de aldırırım yanıma bilesin; göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün. (@florist abimizin twitter bio suna bi bakın, tanıdık dimi) *siz devlete inanan bütün reziller cehennemde karşıma çıktığınızda öyle bir yumruk patlatacağım ki tam burnunuza hayatınız gazze şeridi gibi geçerken gözünüzden anlayacaksınız allah ne demek ahlak ne demek ve rüya… bu sözlerimi cennet ehline aynen ilet sevgilim: devletin bekasının da allah belasını versin malboranın da! * rabbim kız okula geliyor, yaşasın cumhuriyet! *iv seni seviyorum